ترکه‌داری یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی است که در دهستان قوری‌گل بخش مرکزی شهرستان بستان‌آباد واقع شده‌است.گفته شده ریشه اهالی این روستا تورک اصییل هستنند. روستای ترکه داری نامی که در زمان پهلوی به دلیل پیروزی تورک ها بر کوردها بر این روستا گذاشته شد که یعنی محل زیستن تورک هاست. روستای ترکه در هشت کیلومتری روستا آلانق و۲۸کیلومتری از جاده تبریز تهران یا همان تبریز بستان آباد و ۵۰کیلومتر با شهر تبریز قرار دارد.

این روستا نزدیک ۳۰۰خانوار است و جمعیت آن ۹۰۰نفر است که در روستا زندگی میکنند نزدیک ۳۰۰۰نفر اهل روستای ترکه داری در شهر های دیگر زندگی میکنند، بیشتر اهلی این روستا به تبریز تمایل بیشتری دارنند واکثرا به آنجا مهاجرت میکنند.

مردم این روستا به فرهنگ خود زیاد اهمیت میدهنند و بسیار مهمان نواز هستنند یعنی تا مهمان را به خانه خود نبرنند راضی نمیشوند هر سال در روز عاشورا حسینی اهالی این روستا جمع میشوند و مراسم عاشورا را به طور خاص و قمه زنی اجرا میکنند که بازدیدکنندگان زیادی دارد. شغل مردم روستا دامداری کشاورزی و قالی بافی است که دامداری به دلیل حمایت نکردن دولت و وضعیت جامعه کم رنگتر دیده میشود البته در این روستا ۱۵۰۰۰ راس گوسفند و ۳۰۰۰ راس گاو نگهداری میشود ‌که نسبت به سال های ۹۹-۹۸و۹۷کمتر شده است. در بخش کشاورزی وضعیت بهتر است این روستا نسبت به روستاهای اطراف زمین ها مرتع ها و چمن زارها و و رودخانه و آب شیرین زیادی دارد که مردم از آب رودخانه معروف سفید رود (آغ چای) استفاده میکنند این روستا زمین های زیادی برای کشت گندم و جو دارد عده ای از مردم که زمین های آنها در حاشیه رودخانه ها است یونجه میکارنند این روستا منطقه ای به نام (قشداخ) که همان قشلاق است دارد که خاک آنجا شور و از روستا خیلی دور است که و همان طور که از نامش پیداست گرم است و دامها از بهار تا تابستان در قشداخ به سر میبرنند.

در صنعت قالی بافی وضعیت نسبت به دامداری و کشاورزی بهتر است فرش های دست بافت ابریشمی این روستا معروف است آنهایی که قالی باف هستنند با فروش یک فرش ۴*۳ میتوانند چندین برابر نسبت به کشاورزی سود کنند و سود دامداری هم که قابل مقایسه با قالی بافی نیست.

این روستا از روستاهای خیلی خیلی قدیمی آذربایجان شرقی است که قدمتش به زمان هخامنشیان میرسد. آینده این روستا چندان روشن نیست چون به دلیلی کشمکش ها که در قدیم الایام هم این کشمکش ها وجود داشت مردمش با یکدیگر دشمن شده اند آن هم به این دلیل است که در صدوپنجاه سال پیش عده ای کرد که به آنجا کوچ کردنند و به دلیل خوش رفتاری با آنها خود رو صاحب خانه دانستنند با بومی های آنجا وارد دعوا شدنند که آخر تورک ها آنها را متلاشی کردنند و عده زیادی از آنها را از آنجا کوچادنند الان در آنجا کورد زبان وجود ندارد و آن کوردهای باقی مانده که کم هستنند با گذشت زمان زبان ترکی را برگزیده اند و میشه گفت که اصالت خود را گم کرده اند و تجزیه شده اند اینها باعث شد که این روستا همین الانم که هست در کشمکش باشد.

منابع

• «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۱ آبان ۱۳۹۲.