بمبری روستای کوچکی از توابع بخش مرکزی شهرستان پارسیان در استان هرمزگان واقع در جنوب ایران.

محدوده بمبری

از شمال شهر پارسیان، از جنوب شهر دشتی، از مغرب کوشکنار، و از سمت مشرق به باغستان محدود می‌گردد.

جمعیت

جمعیت آن در حدود ۵۶۰ نفر که جمعیت مرد ۲۷۰ و جمعیت زن ۲۹۰ (۱۰۵خانوار) می‌باشند که تماماً از اهل سنت از شاخه شافعی هستند یعنی از پیروان امام محمد ادریس شافعی هستند. دارای دو مسجد، برق، لوله‌کشی آب، آسفالت جاده‌ای، آب‌انبار (برکه)، و دبستان می‌باشد

امرار معاش

اهالی روستا از طریق کشاورزی امرار معاش می‌کنند. حدود ۵۰۰ اصله نخل دیم و ۶۰ من زمین زیر کشت دیم دارد و در زمین‌های آن جو و گندم کشت می‌شود. همچنین گروهی به تجارت مشغول هستند و گروهی نیز فرهنگی و اندکی هم به خیاطی مشغول هستند.

در این روستا کشاورزی رونق خاصی دارد، مزارع نخیل و نخلستان‌های وسیعی وجود دارد. آب زیر زمینی اش شیرین است و محاصیل زراعتی فراوانی مانند: جو و گندم، وعدس و لوبیا، و نخود، و غله کشت می‌شود، همچنین در حدود ۶۰۰ اصله نخل دیم دارد که از ثمر آن مرغوب‌ترین انواع خرما و از سیفی جات گوجه فرنگی در منطقه بدست می‌آید.

آثار

تپه تاریخی تل پرگو بمبری که قدمت آن به دوره اشکانی و ساسانی برمی گردد و در فاصله ۴۰۰ متری جنوب این روستا واقع شده‌است.

منابع

• الوحیدی الخنجی، حسین بن علی بن احمد، «تاریخ لنجه» ، چاپ دوم، دبی: دارالأمة للنشر والتوزیع، ۱۹۸۸ میلادی.
• محمد صدیق، عبدالرزاق، «صهوة الفارس فی تاریخ عرب فارس» ، چاپ اول، شارجه: چاپ خانه المعارف، ۱۹۹۳ میلادی.
• الکوخردی، محمد، بن یوسف، (کُوخِرد حَاضِرَة اِسلامِیةَ عَلی ضِفافِ نَهر مِهران Kookherd, an Islamic District on the bank of Mehran River) چاپ سوم، دبی: سال انتشار ۱۹۹۷ مبلادی به (عربی).
• العصیمی، محمد بن دخیل، عرب فارس ، چاپ اول، دمام (عربستان سعودی): انتشاراتی الشاطیء الحدیثة، ۱۴۱۸ هجری قمری.
• حاتم، محمد بن غریب، تاریخ عرب الهولة، چاپ اول، قاهره: دارالعرب للطباعة والنشر والتوزیع، ۱۹۹۷ میلادی.
• کامله، القاسمی، بنت شیخ عبدالله، (تاریخ لنجة) مکتبة دبی للتوزیع، الامارات:، چاب دوم، انتشار سال ۱۹۹۳ میلادی. (به عربی).