نیک‌شَهر یکی از شهرهای استان سیستان و بلوچستان ایران در منطقه چابهار (جنوب بلوچستان) است.

زیست‌محیطی

شهرستان نیکشهر به لحاظ اقلیمی، دارای اقلیم گرم بوده، از رودخانه‌های مهم آن می‌توان به رودخانه کاجو، تنگ سرحه،بنت، نیکشهر ـ داروکان و نسفران اشاره نمود. این شهرستان جزو نواحی کوهستانی استان به‌شمار می‌رود و کوه‌های آهوران مهمترین ارتفاعات این شهرستان را تشکیل می‌دهند. بیشتریت محصولات کشاورزی این شهرستان خرما، برنج و مرکبات می‌باشد.

مردم‌شناسی

مردم این شهرستان از نژاد بلوچ هستند و به زبان بلوچی تکلم می‌کنند و پیرو دین مبین اسلام و مذهب تسنن هستند.

پیشینه تاریخی

نام قدیم شهرستان نیکشهر «گِه» به معنی گِهتر و بهتر بوده‌است که در سال ۱۳۲۰ هجری شمسی در زمان رضا شاه به نیک شهر تغییر نام یافت و در خردادماه سال ۱۳۶۹ از شهرستان چابهار منفک و به شهرستان تبدیل شد. شهرستان نیکشهر با داشتن سابقه تاریخی درخشان در برگیرنده آثار تاریخی و باستانی ارزشمندی است که از دیدگاه باستان‌شناسی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. سفالینه‌های بدست آمده در بررسیهای باستان‌شناسی در گمانه زنی‌ها قدمت این شهرستان را بالای پنج هزار سال تخمین می‌زند شهرستان نیکشهر با بیش از ۳۰۰ اثر تاریخی و آثار دورهٔ اسلامی یکی از کانون‌های آثار باستانی در سطح استان است.

اقوام و آداب رسوم

1. در دهه اول محرم الحرام و خصوصاً در روزهای نهم و دهم محرم روزه می‌گیرند.
2. عروسی اهل هر قبیله با هم قبیله خودش صورت می‌گیرد. در مراسم ازدواج رسمی به نام بجاری دارند بمعنای اخذ کمک از تمامی فامیل و آشنایان. . اولین مرحله عروسی بعد از مراسم خواستگاری مراسم نشانگ (شیرینی خوران) است. پس از آن نیز مراسم ازدواج انجام خواهد شد که گاهی ۱هفته تا ۳ روز طول می‌کشد.

خوراک

از انواع معروفترین خوراک‌های محلی شهرستان نیکشهر می‌توان به موارد ذیل اشاره نمود:

• تباهگ: یک نوع گوشت خشک شده می‌باشد.
• تنورچه: گوشتی که در تنورهای محلی پخت می‌شود.
• چانگال: از مخلوط خرما، نان و روغن درست می‌شود.
• نان تیموش: یک نوع نان خیلی نازک است.
• هارگ: یک نوع خرمایی پخته شده‌است.

تقسیمات اداری

این شهر مرکز شهرستان نیک‌شهر می‌باشد که خود یکی از شهرستان‌های بزرگ و پرجمعیت استان سیستان و بلوچستان است. سه شهر فنوج، بنت و اسپکه از لحاظ اداری زیر نظر نیک شهر هستند.

جمعیت

بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت آن (۳٬۳۹۹ خانوار) ۱۵٬۸۸۹ نفر بوده‌است.

رتبه جمعیت

نیک شهر از نظر جمعیتی در حد متوسط قرار دارد و در استان سیستان و بلوچستان هفتمین شهر پرجمعیت این استان می‌باشد. همچنین نیک شهر ۳۶۵ اُمین شهر پرجمعیت دربین تمامی شهرهای ایران است و از شهرهایی مانند بیله سوار، فریدون‌شهر، بشرویه، مهران، منوجان و بندر جاسک بزرگتر و پرجمعیت تر است.

دیدنی‌ها

از جاذبه‌های گردشگری این شهر می‌توان به درخت مکرزن (انجیر معابد انبه) رودخانه تنگ سرحه، سد خیرآباد، روستای تخت ملک، روستای بلپیر و رودخانه نسفران اشاره کرد. چند قلعه تاریخی نیز در اطراف شهر دیده می‌شوند.

راه‌های ارتباطی

نیک شهر از طریق راه‌های اصلی آسفالته به شهرهای مهمی مانند چابهار، کنارک و ایرانشهر متصل است. همچنین راه‌آهن مهم چابهار - کرمان که در آینده به بهره‌برداری می‌رسد از این شهر عبور می‌کند. نیک شهر بعد از کنارک، نزدیکترین شهر به بندرچابهار است.

محصولات کشاورزی

کشت برنج در سطح ۳ هزار هکتار و برداشت دو بار در سال و نخیلات در ۶ هزار هکتار و ۹۰۰ هکتار یونجه با برداشت ۱۸ چین در سال و انبه محصولات کشاورزی این شهرستان هستند؛ و به علت اینکه بین دو رودخانه گنگ و کشیک قرار دارد دارای آب کافی برای کشاورزی می‌باشد.

منابع

• اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: مؤسسهٔ گیتاشناسی، ۱۳۸۳ خورشیدی، ص۱۳۰.
• نام شهردار
• پورتال استان سیستان و بلوچستان