دهكده اي كوچك از توابع بخش مركزي شهرستان اردل در استان چهارمحال بختياري است اين ابادي در مكاني بسيار زيبا در دامنه ي يكي از كوههاي سر به فلك كشيده بختياري (هفت چشمه)و در كنار يكي از رودخانه هاي سرچشمه رود كارون (رودخانه ابسرده) واقع شده است.

زمين هاي اطراف ابادي و دامنه كوه از درختان بلوط پوشيده شده كه در فصل بهار و تابستان مناظر چشم نوازي از طبيعت به هر رهگذرى تقديم ميكند.

اب و هواي بي نظير در فصول بهار و تابستان دارد كه بيشينه ي دماي هوا در فصل گرم سال ٢٥ درجه سانتيگراد و كمينه ي دماي هوا در فصل زمستان ١٠ درجه سانتيگراد زير صفر مي باشد. كوههاي اطراف اين ابادي در فصل تابستان نيز پوشيده از برف مي باشد كه متاسفانه در سالهاي اخير بدليل افزايش دماي كره ي زمين ذوب شدن برفها در كوههاي مذكور درانتهاي تابستان مشاهده ميگردد

جمعیت ، كسب و كار

این ابادي در دهستان دیناران قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال (۱۳۸۵)، جمعیت آن ۵۴۱ نفر (۱۷۱خانوار) بوده‌است.

شغل بيشتر ساكنين روستا كشاورزي و دامپروى مي باشد كه در ساليان اخير زمينه توسعه و اشتغال در زمينه گياهان دارويي نيز براي ساكنين فراهم شده است.

همچنين بخش زيادي از ساكنين اين ابادي در ساليان اخير به شهرهاي ديگر از جمله اصفهان،شاهين شهر،ايذه،شهركرد،فولادشهر،ايمانشهر، بوشهر مهاجرت نموده اند.

اقوام و طوايف بختياري

مردم اين دهكده از قوم اصيل و بزرگ بختياري هفت لنگ، طايف اورك و دينازاني باب و تيره چهار بنچه مي باشند.

اين ابادي نشيمنگاه ييلاقي يكي از تيره هاي چهاربنچه (كي كريمي) بوده و نشيمنگاه قشلاقي انها در استان بختياري روستاي چنده و در استان خوزستان منطقه دزپارت /تخت كبود/رمه چر مى باشد.

نشانه هاي سكونت در اين روستا از قبرستان هاي موجود و اشيا تاريخى بدست امده مربوط به ايران باستان و دورهاى اسلامى مي باشد وليكن سكونت فعلى اهالي مربوط به دوره رضاخانى مي باشد.

ساكنين و نامداران

نشان خانوادگي ساكنين اين ابادي (كياني/پوركيان/ ازادي/ابزاده/اذربايگان) مي باشد ، تمامي ساكنين از خانواده هاي بزرگ و محترم مي باشند و غالبا رابطه خويشاوندي نزديك با همديگر دارند ، از بزرگان نامدار اين ديار كي مقصود كياني كه اوازه نامشان در قوم بختياري و طايفه اورك زبانزد عام و خاص و مورد احترام مي باشد و ايشان از پشتيبانان مالي مشروطه خواهان بختياري در زمان انقلاب مشروطيت و فتح تهران نيز مي باشد. و شعر مال من تا مال قارون بيش بود صد چند مثل قارون نزد من درويش بود از گفته هاي وي در زمان حمايت از مشروطه خواهان بختياري مي باشد. مردمداري و رشادتهاي ايشان دردفاع و نگهداري از ملك طايفه چهاربنيچه در خوزستان (تخت كبود اسماري) با گذشت ساليان زياد كماكان نقل محافل بزرگان قوم مي باشد. از دیگر بزرگان و نامداران اين ديار سردار سرلشكر شهيد مهندس محمدرضا پوركيان اولين سردار شهيد دفاع مقدس مي باشد كه اوازه ي نامشان بر پهنه ي سرزمين ايران گسترانيده شده است.

همچنين اين ابادي دو تن ديگر از فزندان رشيد و پاك خود به نامهاي شهيد غلامرضا كياني و شهيد داود كياني را تقديم دفاع از سرزمين ايران نموده است. این دهکده از سرچشمه های شعر بختیاری می باشد و شاعرانی چون وحید کیانیان، جمشید پورکیان و حمیدرضا میرعلایی در این خطه رشد و پرورش یافته اند.

بزرگش نخوانند اهل خرد كه نام بزرگان به زشتي برد

جستارهای وابسته

• فهرست روستاهای شهرستان اردل
• فهرست روستاهای ایران

منابع

• «نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۱ ژانویه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱ ژانویه ۲۰۱۳.

تاريخ و مستندات كتبي و شفاهي قومي