دوشینکوه، روستایی از توابع بخش بنت شهرستان نیک‌شهر در استان سیستان و بلوچستان ایران است. منطقه مهمدان

منطقه مهمدان منطقه ای وسیع و پهناور در دو استان سیستان و بلوچستان و استان هرمزگان است.

مهمدان از شرق به بخش بنت و از غرب بخش لیردف و از جنوب به زرآباد منطقه کاروان و از شمال به منطقه توتان همسایه و راه دارد.

روستاهای منطقه مهمدان که در استان سیستان و بلوچستان قرار دارند عبارتند از:بابدویی_بن ابشی (بنفشی)_پاسگاه_پسکوهی_تبتاب_جران_چراغ آباد_دوشینکوه_زرداری_سفیدندوک_سنت سر_کمبان_تختی

روستاهای منطقه مهمدان که در استان هرمزگان قرار دارند عبارتند از:باسیدی_بارگین زه_تنگدف_

میسکنک_جانوری (باریزدف)

رودخانه سدیچ

رودخانة سديچ

سديچ از رودخانه‌هاي مستقل حوضة آبريز خليج‌فارس و درياي عمان است كه در شمال غرب جاسك جريان دارد و آب‌هاي مناطقي از استان‌هاي سيستان و بلوچستان(حوالي بمپور)، كرمان(كهنوج) و هرمزگان (جاسك) را جمع آوري كرده به درياي عمان مي‌رساند.

سرچشمه:

دو شاخة اصلي شمالي و جنوبي به نام سديچ شمالي و جنوبي و يك شاخة فرعي به نام گرو چريان كه همگي از كوه‌هاي بشاگرد سرچشمه مي‌گيرند، سديچ اصلي را بوجود آورده‌اند. مهمترين بلندي آن كوه ميهان(با ارتفاع 1732 متر) واقع در 39 كيلومتري جنوب غربي دهستان توتان و مهمدان نيك شهر سرچشمه اصلي سديچ است.

رودخانه‌هاي فرعي:

رودهاي شيريش، توجيدر، منجكر، ساگوجگ و رف در نواحي مختلف به سديچ متصل شده و نهايتاً به درياي عمان مي‌ريزند.

آبادي‌هاي محل گذر

اراضي آبادي‌هاي دروكي، جهلبوك، سمعه حان، تف تاف، جان وري، گچي، توجاني كش، آلائي، دمك، بشمي، گشمي، باسيدي، توتان، توجيدر، تيرگيچ، ساگوجگ و سيكوران و دوشینکوه توسط رودخانه سديچ مشروب مي‌شود.

طول، عرض، عمق

طول مسير سديچ حدود 280 كيلومتر مي‌باشد. جهت جريان آب رودخانه شمال غربي به جنوب شرقي است.

وسعت

مساحت حوضة‌آبريز رودخانه سديچ 4600 كيلومتر مربع مي‌‌باشد كه شامل مناطق كوهستاني و دشتي است.

وقایع تاریخی

محل درگیری میرکمبر اسطوره بلوچستان و مهراب

حدود دویست سال پیش در شهر بنت به فاصله ۷۵ کیلومتری غرب نیکشهر در جنوب استان سیستان و بلوچستان بزرگ‌مردی به نام سلیمان زندگی می‌کرد وی فرزندی به نام کمبر داشت که میارداری، دلیری و شجاعتش شهره عام و خاص بود به همین خاطر آنرا لقب میر دادند و بنام میرکمبر مشهور شد.

میر کمبر فرزند سلیمان یکی از دلاوران و مبارزان منطقه بنت شهرستان نیکشهر بود که به اتفاق شماری از جوانان این منطقه در درگیری با زورگویان و ظالمان بخاطر نجات مردم منطقه در محلی به نام سدیج مهمدان به شهادت رسید.

ایرج افشار سیستانی در کتاب بلوچستان و تمدن دیرینه آن داستان میرکمبر را در صفحه ۳۹۲ توضیح داده‌است:

«در روستای دهان از توابع بخش بنت شهرستان نیکشهر مردی به نام سلیمان زندگی می‌کرد او فرزندی به نام کمبر داشت. کمبر از بچگی جسور، دلیر و مهربان بود. چون به سن جوانی رسید خصلت انسان دوستی، آزادگی و مهربانی او مشهود شده و مردم به وی دلبستگی و ایمان پیدا کردند. کمبر همیشه طرفدار و حامی فقرا و مردم بی بضاعت بود و درغم و شادی آنان نیز شریک بود.

در این هنگام بلوچستان تحت نظر دولت انگلیس اداره می‌شد و شخصی به نام مهراب، سردار سراوان بود و سرپرستی فوجی را که زیر نظر دولت انگلیس خدمت می‌کرد نیز برعهد داشت.»

وقتی که مهراب و تفنگچیانش به حوالی بنت آمدند و روستای ملوران را غارت کردند و تعدادی از دختران و زنان آن روستا را نیز اسیر کردند، اهالی روستای مذکور نزد کمبر رفتند و از او کمک خواستند. کمبر بر آن شد تا به جنگ مهراب برود و ضمن پس گرفتن اسراء وی را نیز گوشمالی سختی بدهد.

کمبر عده ای از جوانان و نزدیکان خود را مسلح ساخت و آماده مبارزه با قوای خائن مهراب شد و پس از فارغ شدن از کار تجهیز جوانان به خانه رفت تا با پدر و مادرش خداحافظی کند والدینش به او گفتند که تا دختران و زنان اسیر روستا را پس نگرفتی و قوای مهراب را تار و مار ننمودی به منزل بازنگرد.

کمبر با افراد رزمنده خود به تعقیب مهراب پرداخت و در محلی به نام سدیج راه را بر قوای مهراب بست و به او پیغام داد که باید همه اسیران و هرچه به همراه آنان به غارت برده‌است مسترد نماید. مهراب دچار ترس و دلهره شد و پاسخ داد که حاضر است غنایم را با او تقسیم نماید و چندین تن از دختران را به او پس دهد ولی کمبر این پیشنهاد را نپذیرفت. ر این هنگام مهراب با لحن غرور آمیزی از او می‌پرسد اِی کی اِنت منی راهی سرا گوشتی اِی کمبر اِنت و بَزّکار که ترجمه فارسی آن چنین است «این چه کسی است که بر سر راه من است و کمبر جواب می‌دهد که این کمبر مظلوم و ضعیف است». مهراب که از دلاوری‌های کمبر آگاه است دوباره می‌گوید: گوشتی کَمبر، بَزکارء نهن بنت و دهانی واجهن ترجمه فارسی آن چنین است «گفت: کمبر فردی مظلوم و ضعیف نیست، بلکه او سردار مردم دهان و بنت است.» میرکمبر به او می‌گوید که تمام اسرا را زود پس دهد، اما مهراب از این کار امتناع می‌ورزد و به میرکمبر پیشنهاد می‌کند که اسرا را نصف کنند و نیمی از اسرا از آن او و بقیه مال میرکمبر باشد. میر کمبر با شنیدن این حرف به جوش می‌آید و می‌گوید: زانان که بندیگنت تئی بله مات و گهارن کُل منی ترجمه فارسی: «من می‌دانم که این افراد در دست تو اسیر هستند ولی همه آنان مادران و خواهران من هستند». جنگ بین دو طرف آغاز می‌شود نیروهای میرکمبر به قوای مهراب تلفات زیاد وارد می‌کنند و موفق شدند زنان و دختران اسیر را از صحنه نبرد خارج کنند و به همراه یکی از جنگجویان به ملوران بازگردانند.

نبرد همچنان ادامه داشت که باران شدیدی باریدن گرفت و به علت مرطوب شدن سلاح‌های باروتی کمبر و یارانش مبارزه را با شمشیر ادامه دادند در این هنگام یک نفر از سربازان مهراب به غاری پنا برد تا از ریزش باران در امان باشد چون باران بند آمد سرباز مذکور از غار خارج شد و کمبر را که سرگرم نبرد بود مورد هدف سلاح خود قرار داد و او را از پای درآورد. در نتیجه سپاه مهراب از کشته شدن کمبر به وجد آمدند و بر قوای کمبر یورش بردند جنگجویان کمبر با این که دلیرانه جنگیدند، با شجاعت کامل به شهادت رسیدند.

از آن پس آوازه دلاور مردی و ایثار و شجاعت میرکمبر در تمام بلوچستان پیچید و مردم او را ستایش می‌کردند.

مقبره میر کمبر اسطوره حماسه ساز بلوچستان در شهر بنت شهرستان نیکشهر مسیر ارتباطی بنت به دهان است.

شهرداری بنت با همکاری شورای اسلامی این شهر ضمن تهیه و نصب مجسمه میرکمبر در میدان شهر بنت این میدان را به نام میرکمبر نامگذاری کردند.

این مجسمه چندی پیش با حضور دکتر باقر کرد معاون هماهنگی امور عمرانی استاندار سیستان و بلوچستان رونمایی میدان میرکمبر مورد بهره‌برداری قرار گرفت.

جمعیت

این روستا در دهستان توتان و مهمدان قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۲۷۵ نفر (۷۳خانوار) بوده‌است.

موقعیت جغرافیایی

روستای دوشینکوه بزرگترین روستای منطقه مهمدان است. که از شرق به روستای چراغ آباد و به بنت و از غرب به روستاهای استان هرمزگان شهرستان جاسک بخش لیردف روستای تنکدف و میسکنک و از شمال به روستای پشت بستان و از جنوب به شهرستان زرآّباد بخش کاروان راه دارد.

دوشینکوه آخرین روستای استان-شهرستان و بخش است و بعد از آن روستاهاس استان هرمزگان هستند که فقط کمتر از ده کیلومتر فاصله دارند.

دوشینکوه از مرکز بخش ۶۵کیلومتر فاصله دارد که ۴۰ کیلومتر آن جاده خاکی است.

دوشینکوه از مرکز شهرستان ۱۵۵ کیلومتر فاصله دارد.

دوشینکوه از مرکز استان ۶۲۵ کیلومتر فاصله دارد.

امکانات روستا

زمین چمن فوتبال

بوستان و پارک بازی

مدارس ابتدایی راهنمایی و دبیرستان

مرکز خدمات جامع سلامت روستایی

تسهیلات زایمانی

پایگاه اورژانس

اجرای طرح هادی

خانه بهداشت

خانه معلم

خانه هلال

خانه فرهنگ و کتابخانه

تصفیه کننده آب و آب شیرین کن

آب‌بند خاکی

مراسم و آداب و رسوم

مراسم‌های مذهبی مانند عید قربان-عید فطر هر ساله و باشکوه و عظمت خاصی در روستا برگزار می‌شود و بعد از مراسم‌های اعیاد مردم هم دیگر را بغل می‌کنند و از هم طلب حلالیت می‌کنند. از دیگر مراسمات مذهبی برگزاری نماز جمعه که از اوایل دههٔ هشتاد شروع شده می‌باشد در منطقه مهمدان در سه روستا نماز جمعه برگزار می‌شود که دوشینکوه قدیمی‌ترین است. مردم دیگر روستاه برای نماز جمعه به دوشینکوه می‌آیند.

از دیگر مراسمات مراسم عزاداری برای عزیزان از دست رفته‌است که مراسم عزاداری سه روز به طول می‌انجامد و مردم در مراسم‌های عزاداری لباس سیاه به تن نمی‌کنند اما اگر زنی شوهر خود را از دست بدهد لباس سیاه بر تن می‌کند.

از دیگر مراسمات مراسم عروسی است که معمولاً یک شبانه روز به طول می‌انجامد و مردم دیگر نقاط و روستاها به مراسم عروسی دعوت می‌شوند.

زبان و مذهب

مذهب اهل سنت فقه حنفی

منابع

• «نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۱ ژانویه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱ ژانویه ۲۰۱۳.