213
چالو، روستایی است از توابع بخش یانهسر شهرستان بهشهر در استان مازندران ایران. قدمت روستای چو تقریباً هفتصد سال میباشد نام این محل چالو میباشد کتاب خ...
چالو، روستایی است از توابع بخش یانهسر شهرستان بهشهر در استان مازندران ایران. قدمت روستای چو تقریباً هفتصد سال میباشد نام این محل چالو میباشد کتاب خاصی در مورد روستای چالو وجود. ندارد وجه تسمیه آن به دلیل اینکه داخل دره واقع شده به آن چاله مکان یا چالو گفته میشود. مساحت روستا ۴هکتار است این روستا از غرب با روستای لترگاز از سمت شمال با روستای کوا همچنین از سمت شمال شرق با روستای کهنه کومه واز سمت شرق باروستای ورپام و از جنوب هم به جنگلهای جن کالی معروف به حسینآباد محدود میشود. کوههای معروف اندرک- و ارتفاعات گچ کول، تپه کهنه کومه و زمینهای چهارده نیز در این روستا قرار دارند. روستای چالو به سرزمین آبها و چشمهها معروف است از چشمههای معروف آن میتوان به غلغله چشمه، مدکا چشمه، چشمه یورشه زمین،چشمه خارزمین دره، چشمه چهارده سر و چشمه کرکس او طبق سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵جمعیت این روستا ۶۴ نفر بودهاست. مردم این روستا به زبان مازندرانی تکلم میکنند. روستای چالو یکی از روستاهای محروم منطقه هزارجریب میباشد. وبه دلیل نبود امکانات لازم از جمله امکانات پزشکی جمعیت این روستا متغیر است بیشتر مردم این روستا در اواسط فصل پاییز و با سرد شدن هوا به شهرستان کوچ میکنند و با آغاز بهار دوباره به چالو برمیگردند. شغل اصلی مردم این منطقه دامداری و کشاورزی است. اگر امکاناتی مانند برق و گاز و تلفن درچالو وجود داشته باشد. دیگر مردم این روستا به شهر کوچ نمیکنند.
دین مردم روستا اسلام و مذهب آنها شیعه میباشد. چله شو. از باورهای اجتماعی مردم روستا است که با برف دشو و آرد کله کود و آغوز حلوا و … انجام میشود. مراسم عزاداری از اول ماه محرم شروع میشود وتا چهل و هشتم ختم میشود. در ماه مبارک رمضان هم هرشب در منزل شخصی جمع شده و دعا میخوانند. درسوگواری هم فقط سوم و هفتم برقرار است.
فاصله روستا تا شهرستان بهشهر ۸۳کیلومتر از سمت گلوگاه میباشد.
آقاشیخ صادق چالوئی و سردار ییلاقی از شخصیتهای مهم روستای چالو میباشند
حیوانات و جانورانی که در نزدیکی روستای چالو زندگی میکنند عبارتند از:خوک، خرس، پلنگ، روباه، جوجه تیغی، جغد، کلاغ، کبک، قرقاول، گنجشک، بلبل، هدهد، تیرنگ، چال خاس، بلدرچین و کبوتر چمبلی.
گیاهان دارویی معروفی که در روستای چالو وجود دارند عبارتند از وله گوش (مریم گلی)، هاشاد (علف تلخ)، خاک شیر، گل ختمی، بنفشه، گل گاوزبان، اورشمک علف، دم اسب، مهرانبوه، بالنگ، گل پر، گزنه، کل گزنه، استغودوس، کاسنی
جنگل خاصی باتوجه به آب و هوای کوهستانی وجود ندارد وآب و هوای چالو کوهستانی میباشد فقط درختچههای کوهستانی مانند ازگیل، ولیک، ولیک سرخ، تِلِکا، سیب ترش، آلوچه ترش و… پوشش گیاهی آن هم جرجری و گاونگ و دازده و چکین و اسکلم میباشد.
این روستا در دهستان عشرستاق قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۵۵ نفر (۲۱خانوار) بودهاست. امادر سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵جمعیت این روستا ۶۴نفر اعلام شدهاست. تقریباً تمامی ساکنان آن مهاجرت کردهاند و فقط گاهی به روستا میآیند. علت مهاجرت نبود امکانات است. تقریباً نود درصد مردم روستا با سواد میباشند مدرسه در روستابه دلیل مهاجرت وجود ندارد. بالاترین سواد در روستا فوق لیسانس میباشد. روستای چالو دارای۲شهید و یک مفقود الاثر و سه جانباز میباشد