حامدعباس ابادی

جمعه, 28 بهمن 1401

عباس آباد پشته زادگاه من است.بنده در 4اسفند1365در روستای عباس آباد بدنیا آمدم.روستای زیبای من پر جمعیت وباصفا بود!تا اینکه سال 1370بدلیل تمایل مردم به زندگی شهری وخستگی از روستا باعث کوچ به شهر ازنا و تهران شد.درآبادی فقط یک خانواده در روستا ماند.ولی زندگی در شهر برای من و خانوادم سخت بود.بعد از سه سال تلخی با چند تا از همسایگان آبادی و محبت رییس جهاد در آن سالها ،با کشیدن برق در روستا ودرست کردن مدرسه و اوردن معلم باعث برگشت ما چند خانوار به عباس آباد شد.سال 1373زندگی زیبای ما تازه آغاز شد.عباس آباد خیلی قشنگ و پر طبیعت و پرآب بود.ما بهترین زندگی را درآن سالها شروع کردیم.انگار دربهشت بودیم.دامداری.کشاورزی.مدرسه.و....یادش بخیر.ولی افسوس که روزهای خوش ما با سو مدیریت مسعولین کم کم از بین رفت.خشکسالی های پشت سر هم.باعث کم شدن منابع آبی.خشکی مراتع.فروش دامها.گرانی های زودهنگام...وخلاصه دوباره فرار از روستا به شهر ها...آبادی یعنی عشق.زندگی.آسایش.آرامش.نقش خاطرات شیرین ...در عباس آباد من قلعه دزاست.بنایی تاریخی از زمانهای کهن...در آنجا خاک حاصلخیز و آب کم.سرزمینی زیبا ولی بدون همسایه...خدانگهدار