لیوس، روستایی از توابع بخش شهیون شهرستان دزفول در استان خوزستان ایران است.

این روستا از شمال غربی به کوه لنگر و از غرب به دره کول محدود می‌شود و دارای آب و هوای معتدل کوهستانی است. روستای لیوس در سال ۱۳۸۷ به عنوان یکی از روستاهای گردشگری استان خوزستان دارای شناسنامه شده است.

این روستا در دهستان سید ولی‌الدین قرار دارد و بر اساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۲۰۲ نفر (۴۱خانوار) بوده‌است. بسیاری از اهالی این روستا برای یافتن شغل مناسب به شهر مهاجرت کرده‌اند.

ویژگی‌ها

روستای لیوس در ۷۳ کیلومتری شمال دزفول در دامنه کوه لنگر همچنان بافت قدیمی و سنتی خود را حفظ کرده و نحوه معیشت، فرهنگ و سنن، گویش، آداب و رسوم و برپایی آیین‌های مذهبی نیز به شکل سنتی در این روستا برگزار می‌شود.

قدمت تاریخی، بافت سنگی و معماری خانه‌ها، نزدیکی به روستاهای گردشگری سزار و گوشه، طبیعت بکر، باغ‌های انار و نخلستان، دامنه لنگرکوه، قدمگاه مشهور به امام رضا و نیز جاده ماشین‌رو آسفالته از جمله ویژگی‌های این روستا است.

بافت کنونی روستای لیوس سابقه‌ای بیش از ۷۰۰ سال دارد و وجود آسیاب‌هایی با قدمت دوره ساسانی پیشینه این منطقه به دوره جنگ ایران و روم باز می‌گردد. به استناد تحقیقات گروه محقق ایتالیایی، ˈ لیوس ˈ قسمتی از نام یک سردار رومی است که نامگذاری روستای همجوار آن به اسم سزار نیز با این موضوع همخوانی دارد. مقبره سید ولی‌الدین گوشه نیز از جمله ابنیه‌های تاریخی و مذهبی لیوس به شمار می‌آید.

گیاهان گل گاوزبان، بابونه، باغ‌های انار، بادام کوهی، انجیر، درختان کنار، کوه لنگر، جنگل‌های بلوط و کلخنگ در اطراف این روستا می‌روید. گونه‌های جانوری آن نیز شغال، گرگ، روباه، خرگوش، آهو، قوچ، میش، بزکوهی، گراز، خرس، پلنگ، کفتار، کبک و قرقاول است. کپو، قالی، سیاه‌چادر و حصیر از مهم‌ترین صنایع دستی مردم این روستا و ترشی انار و صنایع دستی از جمله سوغاتی‌های این منطقه‌اند.

منابع

• «نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۱ ژانویه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱ ژانویه ۲۰۱۳.
• خبرگزاری ایرنا: لیوس روستای سنگی دزفول. کد خبر: ۸۲۰۰۰۲۵۲ (5227398) | تاریخ خبر: ۲۲/۱۲/۱۳۹۴.