1.7K
ساختمانی در باغ ملی تهران است که در زمان حکومت پهلوی "زندان زنان" و بعد زندان کمیته مشترک ضد خرابکاری نام گرفتو توسط ساواک مورد استفاده ...
ساختمانی در باغ ملی تهران است که در زمان حکومت پهلوی "زندان زنان" و بعد زندان کمیته مشترک ضد خرابکاری نام گرفتو توسط ساواک مورد استفاده بود. پس از انقلاب ۱۳۵۷ "بازداشتگاه توحید" نام گرفت و سرانجام در سال ۱۳۸۱ به موزه تبدیل شده و "موزه عبرت" نامیده شد.
این بنا نخستین زندان مدرن ایران است که در دوران رضا شاه در سال ۱۳۱۱ توسط مهندسان آلمانی تکمیل گردید و به عنوان نخستین زندان مدرن در ایران شروع به کار کرد. بعدها این محل اولین زندان اختصاصی زنان شد.
در دوران محمد رضا پهلوی این زندان از سوی سازمانها مختلف امنیتی و انتظامی خصوصاً ساواک و کمیته مشترک ضدخرابکاری جهت بازداشت و شکنجه زندانیان سیاسی مورد استفاده قرار میگرفت.
آویزان کردن از سقف، دستبند قپانی، آویزان کردن صلیبی، شوک الکتریکی، آپولو، سوزاندن نقاط حساس بدن با فندک و شعله شمع، قفس هیتردار، صندلی هیتر دار، باتوم برقی، شلاق با کابل برقی از متداولترین شکنجههای مأموران شکنجه کمیته بودند.
اعضای حزب ملل اسلامی بجنوردی، ابوالقاسم سرحدیزاده، محمدی، کیوان، محمد میرمحمد صادقی و ابن رضا به عنوان اولین دسته زندانیهای سیاسی به این زندان منتقل شدند.
یکی از مقامات سابق شهربانی در دوران پهلوی از شنیده شدن فریادهای دائم زندانیان زیر شکنجه که حتی برای پرسنل شهربانی در ساختمانهای اطراف غیرقابل تحمل بودهاست میگوید:
ادارهای که من معاون آن بودم، در ساختمان چسبیده و طبقه بالای محل کمیته مشترک قرار داشت. ما در آنجا، فریادها و نالههای خرابکاران زندانی را میشنیدیم. نه من و نه افسرانی که با من بودند، نمیتوانستند آن را تحمل کنند. سرانجام من با رئیس شهربانی صحبت کردم و از او خواستم که محل اداره ما را عوض کند که با موافقت وی، ما از آن ساختمان به خانه امنی که در اختیار شهربانی بود و قبلاً کلانتری بود نقل مکان کردیم.
در بدو ورود به زندان لباس و کلیه لوزام زندانیان در این قسمت تحویل گرفته میشد.
فضایی دایرهای شکل که کلیه راهروها در هر سه طبقه بدان ختم میشود.
زندانیان برای بازجویی و شکنجه بدین بخش که دستگاههای مختلف شکنجه در آن قرار داشت بدان منتقل میشدند.
شکنجه گران معروف ساواک پهلوی شامل محمدعلی شعبانی معروف به حسینی، بهمن نادری پور معروف به تهرانی، منوچهر وظیفه خواه معروف به دکتر منوچهری ،هوشنگ ازغندی معروف به منوچهری، فریدون توانگری معروف به آرش بودند.
در این اتاق از شوک برقی برای شکنجه زندانیان میشدهاست.
فضایی که در دو سوی ان تورهای حفاظتی قرار داشته و زندانی و خانوادهاش در دو سوی آن با یکدیگر گفتگو میکردند در حالیکه معمولاً یک نگهبان در میان آن قرار داشت.
این زندان سرانجام در سال ۱۳۷۹ تعطیل و تبدیل به موزه عبرت ایران شد که گوشهای از شکنجهها و شکنجه گران و شکنجه شوندگان زمان پهلوی را بازسازی میکند. این موزه با حضور محمد خاتمی افتتاح شد.
در سال ۱۳۸۹ عکس زندانیانی از جمله هاشمی رفسنجانی از این موزه برداشته شد که واکنشهایی را برانگیخت.
همچنین عکس سید محمد خاتمی هنگام بازدید از یک ماکت شکنجه در موزه عبرت، توسط مجاهدین خلق مورد استفاده قرار گرفت و چنین وانمود شد که خاتمی مشغول تماشای شکنجه یک انسان واقعی است. چندی بعد نیز یکی از نمایندگان سنی پارلمان عراق مدعی شد که فرد در حال شکنجه از سنی مذهبهای عراق است و شکنجهگران نیز افراد نوری مالکی هستند.