2.3K
خالدآباد شهری است در شهرستان نطنز در استان اصفهان در مرکز ایران. این شهر در بخش امامزاده از توابع شهرستان نطنز قرار دارد. جمعیت خالد آباد در سال ۱۳۹۵،...
خالدآباد شهری است در شهرستان نطنز در استان اصفهان در مرکز ایران. این شهر در بخش امامزاده از توابع شهرستان نطنز قرار دارد. جمعیت خالد آباد در سال ۱۳۹۵، برابر با ۳،۰۲۵ نفر بودهاست.
پیشهٔ بیشینه مردم این شهر کشاورزی و دامداری است. از فرآوردههای به نام این شهر کرفس، انار، خیار و دیگر فرآوردههای کشاورزی عبارتند از هویج، شلغم، پیاز، زردآلو، گوجه سبز، (شابادی) طالبی، گرمک آقاعلی عباسی، خیار چنبر، کدو، هندوانه، گندم، جو، برنج، بلال، کلزا، خرمالو، سیب گلاب، انجیر، انگور، انواع سبزیجات و گیاهان دارویی. هرچند بازرگانی نیز در خالدآباد رواج دارد و مغازههای بسیاری در این شهر وجود دارد. پیشه بسیاری از زنان خالدآباد گلیمبافی بوده و فرش دستباف شادسر که در بازارهای جهانی پرآوزه است زاییده دستان هنرمند زنان خالدآبادی است. منبع :وبلاگ جامع خالدآباد
شهر خالدآباد دارای پنج محله به ترتیب از آغاز ورودی شهر به نامهای حصارو، توده، قلعه نو و شهرک طالقانی شهرک آقا علی عباس میباشند.
آثار باستانی و تاریخی شهر خالدآباد عبارتند از مسجد بیرین با قدمت بیش از 800 سال متعلق به دوره ایلخانی، خانه تاریخی آقاگل انصاری متعلق به عهد قاجار، حمام توده و مسجد ورگرموئه متعلق به عهد صفوی، بقعه باباحاجی که به روایتی تنها اثر تاریخی با معماری یزدی در استان اصفهان و متعلق به دوره صفویه میباشد، کاروانسرای خالدآباد در مسیر جاده ابریشم با قدمت بیش از 400 سال، محوطههای باستانی ابوذر و مسی با قدمت بیش از 6000 سال متعلق به دوره مفرغ که بنا به گفته کارشناسان میراث فرهنگی کارگاههای تولید مس را در دل خود دارد و این محوطههای تاکنون حفاری و کاوش نشدهاند، قلعه تاریخی کریم آباد متعلق به دوره قاجار، بازارچه قنات، خانههای تاریخی صولت، ایرج، امیرسعیدی، خواجه امیری، شریفی، سعیدی، حائری، جعفرزاده و باباخان که شاخصه این خانهها بادگیرها و سردابهای آنهاست. همچنین آستان مقدس امامزادگان آقاعلی عباس و شاهزاده محمد در شهرخالدآباد واقع است که بنابر اسناد موجود در کتب تاریخی من جمله سفرنامه نائینی، این امامزادگان بعد از شهادت در محلی به نام گودریگ خالدآباد مدفون شدهاند. از قدیم الایام نیز متولیان این امامزادگان از اهالی خالدآباد بوده و در ساختمان قبلی آستان، صحنی به نام چهل دختران وجود داشت.