شهر سندرک مرکز بخش سندرک شهرستان میناب در استان هرمزگان است. سندرک تا این تاریخ روستا بود و از سال ۱۳۸۸ خورشیدی به شهر ارتقاء یافت.

شهر سندرک شرق شهرستان میناب قرار گرفته‌است از لحاظ تقسیمات کشوری حوزه شهرستان میناب قرار دارد که از شمال به شهرستان رودان از جنوب به شهرستان جاسک از شرق به شهرستان بشا گرد واز غرب به شهرستان میناب منتهی می‌گردد بخش سندرک از قطب‌های اصلی کشاورزی و وجود منابع گستردهٔ معدنی استان هرمزگان می‌باشد. از مناطق دیدنی استان هرمزگان در فصل پائیز، زمستان و اوایل بهار است اقلیم بخش سندرک به دو دسته تقسیم می‌شود (در قسمت شرقی بخش اقلیم معتدل کوهستانی و در قسمت غربی بخش اقلیم گرم و خشک است. قلعه کلات سندرک از نقاط دیدنی و تاریخی و گردشگری شهر سندرک می‌باشد که همه ساله گردشگران زیادی از این مکان دیدن می‌کنند. کوه مرتفع بخش سندرک در ۲۶کیلومتری شرق بخش قرار دارد در منطقه چهارده روستا (کوه هوارگ با ارتفاع ۲۵۲۱هزار متر) و بلندترین کوه شهرستان میناب به‌شمار می‌آید(کوه مهراب با طبیعی بی نظیر در 35کیلومتری شرق بخش سندرک با ارتفاع 2050متر قرار دارد در روستای گرو که در ۱۵کیلومتری مرکز شهر سندرک واقع شده آثار دیدنی زیادی موجود است. کوه سفید، آبشار کشهران،آبشار دهیچ،رودخانه‌های فصلی ودائمی، جنگل کهنک، منطقه کوهستانی،سرسبز، گردشگری چهارده روستاو … از نقاط دیدنی دیگر بخش سندرک است.

جمعیت

بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر ۸٬۹۴۴ نفر بوده‌است.

جمعیت کل بخش سندرک براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن (۱۳۹۵)۲۵۰۰۰هزار نفر بوده‌است

پیشینه

سندرک در قدیم‌الایام دارای ثروت‌های فراوان خدادادی از جمله سفره‌های آب زیرزمین، زمین‌های کشاورزی بسیار حاصلخیز و وجود مردمانی خدوم و غیور می‌باشد. از صنایع دستی که در گذشته در شهر سندرک بیشتر رایج بود می‌توانیم به تولک بافی. پریگ بافی. سوند بافی. سواس. پروند بافی. ودر بین بانوان از صنایع دستی مثل کم زنی. تلی بافی. خوس بافی. گلابتون دوزی و دوخت لباس‌ها و پوشش‌های محلی و بومی استان رایج می‌باشد.

سندرک دارای دهستان‌های بُن‌دَر، دَرپَهن و مرکزی و پوم است.

شغل مردم این بخش در گذشته دامداری و کشاورزی بوده‌است از محصولات کشاورزی منطقه سندرک می‌توان به سیفی جات از تولید محصولات همچون گوجه فرنگی. خیار سبز. پیاز. سیب زمینی. بادمجان. پیازاست؛ و درخت خرما که در گذشته به کشورهای حاشیه خلیج فارس بسته‌بندی و ارسال می‌شد تا اینکه در سال ۱۳۷۵ سندرک دچار یک خشک‌سالی کم‌نظیری شد و تمام باغات خشک شدند و چشمه‌ها نیز کم‌آب شدند تا جایی که آب آشامیدنی نیز برای مردم از طریق تانکر فراهم می‌شد.

پانویس

منابع

• بختیاری، سعید، «اتواطلس ایران» ، “ مؤسسه جغرافیایی وکارتگرافی گیتاشناسی، بهار ۱۳۸۴ خورشیدی.
• پایگاه اطلاع‌رسانی دولت ایران، بازدید: مه ۲۰۰۹.
• مختصات و ارتفاع