36.7K
بهبهان شهری است در جنوب غربی ایران. شهر بهبهان مرکز شهرستان بهبهان در جنوب شرقی استان خوزستان است. بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۰ جمعیت شهرستان بهبهان ۵۱۷ ۲...
بهبهان شهری است در جنوب غربی ایران. شهر بهبهان مرکز شهرستان بهبهان در جنوب شرقی استان خوزستان است. بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۰ جمعیت شهرستان بهبهان ۵۱۷ ۲۱۳ نفر بودهاست.آب و هوای بهبهان، آب و هوای نیمه بیابانی یا کوهپایهای است و حداکثر دمای مطلق بهبهان بیش از ۵۰ درجه در تیر و مرداد و حداقل کمتر از صفر درجه در اواخر آذر و دی میرسد.
احمد اقتداری. خوزستان، کهگیلویه و ممسنی. تهران: انجمن آثار ملی، ۱۳۵۹. ۲۲۴ و ۲۶۸.
تاریخ بهبهان همواره و همه جا با تاریخ ارگان همراه بوده و اساساً یکی محسوب میشود، شهر قدیمی بهبهان (اَرْجان یا اَرَجان، تلفظ عربی ارگان ـ در زبان عربی حرف «گ» وجود نداشت به صورت «ج» تلفظ میشد) بواسطهٔ اشیاء بدستآمده در کشفیات باستانشناسی در سال ۱۳۶۱ هجری شمسی تاکنون قدیمیترین دوره تاریخی آن معلوم شده که نشان از هزاره دوم پیش از میلاد مسیح دارد؛ گور مکشوفه کتین هوتران فرزند پادشاه ایلامی که در هزارهدوم پیش از میلاد مسیح سلطنت میکرده همراه با جام ارجان و حلقهٔ قدرت، شوکت و عظمت فرهنگی و هنری ارجان را به نمایش میگذارد و با عرضهٔ اطلاعات گرانبهایی، تاریخ بهبهان را معلوم میدارد که این شهر قدیمی چگونه از نشر فرهنگی بر تارک منطقه میدرخشیدهاست.
این شهر از دیرباز مرکزیت منطقه ارگان و کهگیلویه را بر عهده داشتهاست. ارجان در زمان ساسانیان در محلی که هماکنون در بخش شمال بهبهان واقع است و یادگارهایی از تمدن عیلامی را در خود جای دادهاست بازسازی شده و به نام آریاگان نامیده شد. آریاگان در زمان ساسانیان یکی از چهار شهر مهم ایران بود. زمینهای حاصلخیز و آب کافی که از رودخانههای مجاور تأمین میشد باعث رونق کشاورزی این منطقه شده بود. قرار گرفتن بر راه بین فلات ایران و جلگه خوزستان ارگان را به مرکز تجاری تبدیل نموده بود که اهمیت راهبردی غیرقابل انکاری داشت. بیشتر زمینهای آریاگان به کشت انگور و زیتون اختصاص داشت و گونههای مختلف غلات در ارگان بسیار پربار بودند. بعضی از مورخین آمدن آرینها را به آسیای غربی به قرن چهار دهم قبل از میلاد و برخی به دو هزار سال قبل از میلاد مربوط میدارند. چون آثار عیلام و کلدانیان در نزدیکیهای ارجان از سنگ نبشتهها و حجاریهای تنگ سروک و غیره موجود است معلوم میگردد که ارجان از شهرهای پیش از مهاجرت آرینها بودهاست. مسعودی در کتاب مروج الذهب در شرح آتشکدههای دوگانهٔ قدیم ایران مینویسد: «آتشکده دیگری در شهر ارگان فارس بود و به روزگار بهراسف بنا شده بود. این آتشکده پیش از ظهور زردشت، پسر اسبیمان پیغمبر مجوس بودهاست». بعدها بر اثر زمینلرزه و شکستن سدی که بر رودخانهٔ تاب/طاب (مارون کنونی) بسته شده بود ارگان به زیر آب رفت. مردمی که از زمینلرزه در منطقهای که پیش از آن محل نیایششان بود و بهان نامیده میشد گرد هم آمدند و برای چندگاهی آنجا زیستند و در محلی که بهتر از «بهان» بود شهری را بنا کردند که «بهبهان» نامیده شد. در همین زمان و پس از تقسیمات جدید کشوری بهبهان از استان فارس جدا شده و به استان خوزستان پیوست. دو شهرستان (گنبد ملجان یا دوگنبدان و ارجان یا ارگان) به جز در صد سال اخیر به عنوان یکی از ولایات ایالت فارس در طول تاریخ و به عنوان کوره ارجان شناخته میشد.
شهری قدیمی به یک سری محلات تقسیم شده که عبارت اند از: محله عقلاییها، محله بدیعا، محله پر، مسجد بردی، پهلوانان، کاروانسرا گچپزان، محل مکینه، شاه فضل، سادات، لب آب، درویش، سبزپوشان، تختکشان، محسنیها، معمارها، ملایان، گود چاهک، گود بقال، کارگهٔ (آبخسیا)، قنوات، میدان، خراسانیها، آقا پیرحیدر، بازار نو، محله پیر، آهنگرها، بوعلیها، درویشها. بخشهای جدید شهر عبارتاند از: چمنک، شهرنو، ذوالفقاری، فلکه بید بلند و پل قائم.
امروزه جمعیت بهبهان را ترکیبی از پارسیتبارهای بهبهانی و همچنین قوم لر تشکیل میدهند. مردم بهبهان فارسی میانه صحبت میکنند که گونهای کهن از سخن گفتن پارسی است و شباهتهایی دستوری با گویش مردم بخشهایی از استان فارس (اردکان) و همچنین بخشهایی از استان بوشهر(لری دشتستانی و شولی) دارد. برای نمونه: جای شناسه فاعلی و مفعولی در گویش بهبهانی با فارسی امروزی متفاوت است. فرهنگ شهر مشابه فرهنگ مناطق جنوب غرب ایران و بخشهای از خوزستان است. مردم شهر خود را بازماندگان شهر تاریخی ارجان میدانند. عموم مردم شهر لری را همانند فارسی متوجه میشوند و از لغاتی استفاده میکنند که احتمالاً ریشه در زبان خوزی داشتهباشد.
در سال 200 هجری قمری، مأمون دستور داد تا هشتمین امام شیعیان را به مرو بیاورند. این اتفاق تاریخی از مرز شلمچه به طوس و از آنجا به مرو رخ داد. غالب علما، مورخان و کسانی که دربارهٔ مسیر عبور علی ابن موسی الرضا از مدینه به مرو تحقیق کردهاند به این مسئله اعتقاد قوی دارند که علی ابن موسی الرضا از مسیر بصره و مرز شلمچه وارد ایران شده و از شهرهای خرمشهر، اهواز، رامهرمز عبور کرده و به ارجان وارد شد. پس از ورود علی ابن موسی الرضا به شهرستان بهبهان، کاروان او ابتدا در کوشک دشت (بهبهان کنونی) وارد شد. بعد از کوشک دشت نیز اولین قدمگاهی که میزبان این امام شیعه شد، مسجد بکان واقع در شهر ارجان (بهبهان قدیم) بود. مسجد بکان با قدوم علی بن موسی الرضا، اهمیتی مضاعف یافت. به همین منظور، این مسجد، به خاطر این اتفاق نامش از مسجد بکان به مسجد علی ابن موسی الرضا تغییر یافت. آئین سنتی راهپیمایی مردم از شهرستان بهبهان تا قدمگاه علی ابن موسی الرضا سابقهای بیش از ۲۰۰ سال دارد. ابتدا مردم روستاها و شهر منصوریه در سالروز شهادت علی ابن موسی الرضا با پای پیاده راهی قدمگاه علی ابن موسی الرضا میشدند و بعدها این سنت به کل شهرستان سرایت کرد. مراسم پیاده روی بنام مردم شهر منصوریه بوده که سالیان سال به تنهایی این مراسم را برگزار میکردند و بعدها مردم بهبهان در این مراسم حضور یافتند .همزمان با دهه آخر صفر و سالروز شهادت علی ابن موسی الرضا مردم شهرهای منصوریه و بهبهان بر اساس یک سنت دیرینه، مسیر ۱۴ کیلومتری مساجد و امامزادگان این شهرها را تا قدمگاه علی ابن موسی الرضا با پای پیاده طی کرده و به عزاداری میپردازند. در این آیین سنتی مردم شهرهای بهبهان، منصوریه و دیگر شهرها و روستاهای اطراف، روز شهادت علی ابن موسی الرضا با اجتماع در امام زادگان و مساجد بهبهان و منصوریه، در یک مراسم هماهنگ به سمت قدمگاه و مسجد تاریخی این شهر حرکت میکنند و موکبهای رضوی نیز در طول مسیرازآنان پذیرایی میکنند که صحنههای ماندگاری از عشق وارادت مردم این سرزمین به امام هشتم شیعیان را متجلی میکند. اطلاعات بیشتر در سایت قدس آنلاین | همچنین مستندهای تا قدمگاه خورشید را در سایت خبرگزاری رسمی حوزه و تا قدمگاه آمدیم پای پیاده را میتوانید در سایت خبرگزاری دانشجو ببینید.
قدیمیترین نرگسزار ایران و زادگاه اصلی آن متعلق به شهرستان بهبهان است و پس از آن در شهرهای دیگر استان فارس و خوزستان هم به مقادیر اندکی وجود دارد. گل نرگس را میتوان در دشتها و کوهپایههای زاگرس در استانهای ایلام، لرستان، خوزستان، فارس، کهگیلویه و بویر احمد مشاهده کرد.
گفتهها حکایت از آن دارد که انبوه گل نرگس در بهبهان به قدری زیاد بوده که رنگ یکپارچه و طلایی گل نرگس از دور نمایان بوده و بوی عطرآگین آنها به مشام هر رهگذری میرسیدهاست.
این گل در سال ۱۹۹۲ میلادی در جشنواره گل هلند رتبه نخست را به خود اختصاص داده و در ایران به علت نبود آگاهی و معرفی کافی و عدم تبلیغ دربارهٔ آن و شناسانده نشدنش تاکنون از خاستگاه آن اطلاعات کافی منتشر نشدهاست. گل دهی نرگس همه ساله از نیمه دوم سال آغاز و تا پایان بهمن و گاهی نیز نیمه اول اسفند در بهبهان ادامه دارد. در نرگس زارهای بهبهان چهار نوع گل نرگس شناسایی شده که نرگس «شهلا» وسعت بیشتری را در این مناطق به خود اختصاص دادهاست. از انواع دیگر گل نرگس هم میتوان به «پُرپر یا شصت پر»، «پنجه گربهای» و «مسکین» اشاره کرد که با وجود همه مزیتهایی که گل نرگس دارد این گل سهم ناچیزی از گردشگری گل را به خود اختصاص دادهاست.
در حدود ساعت ۱۷:۱۰ بعدازظهر ۴ آبان ۱۳۶۲، در حالی که دانشآموزان نوبت عصر مدرسهٔ حمداللّه پیروز بهبهان در کلاسهای درس خود بودند از سوی دشمن بعثی مورد اصابت حملهٔ موشکی قرار گرفتند که بر اثر آن ۶۹ دانشآموز، ۱ خدمتگزار و ۴ معلم کشته و ۱۳۰ دانشآموز و ۱۳ معلم دیگر زخمی شدند. شدت حمله به حدی بود که ساختمان مدرسه کاملاً نابود شد و دوچرخههای دانشآموزان تا فاصلهٔ بسیار دوری از محل وقوع حادثه پرتاب شد. موشکهای استفاده شده در این حمله، ساخت شوروی و فرانسه بودند. عمق این فاجعه به حدی بود که روحالله خمینی و سید علی خامنهای (رهبر کنونی ایران) در خصوص آن صحبت کرده و آن را حادثهای بسیار تلخ و دردآور توصیف کردهاند.
بهبهان از قدیم دارای صنایعدستی متنوعی بوده که با برچیده شدن راسته بازار تحولات اقتصادی و ظهور مشاغل جدید اکثر آنها از میان رفتهاند. مهمترین آنها عبارت بودند از مسگری، ورشوسازی، ساخت قلیان، ظروف سفالی، عبابافی، نمدمالی، لحافدوزی، تولید کلاه نمدی، گیوه و … از این میان در حال حاضر تنها عبابافی، نمدمالی، لحافدوزی و گیوهدوزی باقی ماندهاست.
دیوار و خندق اطراف شهر، مجموعهٔ ارجان (گور مکشوفهٔ کیدینهوتران)، نبردگاه آریوبرزن در کوههای تنگ تکاب، کتیبهٔ تنگتکاب، آتشکدهٔ چهارطاق (خیرآباد)، بقعهٔ بشیرنذیر (مقبرهٔ دو برادر یهودی)، نارین قلعه (تخریب شده)، قبرستان و روستای تاریخی تل چگاه زیدون، مسجد جامع و راستهبازار، مقوم (از بین رفته)، آبانبار و برکهها، عمارت کلاهفرنگی (تخریب شده)، مجموعهٔ بکان (پل، حمام)، پل خیری محخان (خیرآباد)، قلعه مدرسه (خیرآباد)، قلعه گلاب (زیدون)، برجهای رضاخانی، خرابههای کلگهزار، کتیبهٔ تنگ سروک. (تنگ سروک یا به گویش محلی سولک هماکنون در محدوده جغرافیایی استان همسایه کهگیلویه وبویراحمد واقع شده "شهرستان بهمئی ")
بافت تاریخی شهر بهبهان که قدیمیترین منطقهٔ بهبهان فعلی پس از ارجان است، از شمال به خیابان شریعتی، از جنوب به خیابان گرایمی، از شرق به خیابان نحوی و ادامهٔ آن به موازات مسیل آبخروار تا خیابان شریعتی و از غرب به خیابان پیروز منتهی میشود؛ خیابان عدالت و خیابان جوانمردی به صورت دو محور عمود برهم از وسط این ناحیه عبور میکند که خیابان جوانمردی فعلی، سالها قبل به صورت مسیری از وسط شهر میگذشته و حد فاصل بین دو طایفه قنوات و بهبهان بودهاست؛ مساحت کلی این منطقه حدود ۱۴۶ هکتار است.
از دیگر ویژگیهای این بافت وجود بیش از ۸۴ مسجد، حسینیه و امامزاده در لابهلای اماکن مسکونی آن است؛ قدمت بیشتر خانههایی که در این بافت واقع شدهاند به دورههای قاجار و پهلوی میرسند، از ویژگیهای معماری این بناها میتوان به وجود زیرزمین، در اثر آنها وجود ایوان با ستونهای مدور، سردرهای قوسی به صورت نیم دایره و آجرکاریهای زیبا در نمای بیشتر آنها اشاره کرد.
باغستانهای زیبای منصوریه، منطقهٔ تنگتکاب، روستای تنگبن، کوه خائیز، دره گرمابه، روستای امامزاده حیدر کرار زیدون، امامزاده شیرعلی، باغ بهو،توف مرشدی از جمله اماکن دیدنی طبیعی و منحصربهفردی است که هر ساله باعث جذب گردشگران زیادی به این شهرستان شدهاست.
پارک جنگلی سلمانفارسی (جادهٔ اهواز)، پارک جنگلی ارجان (جاده سیمان ـ نرگسزار)، پارک ساحلی کریا (شهروند)، اردوگاه رجایی (جاده اهواز)، پارک ساحلی خارستان (جاده اهواز) پارک ساحلی شبدری (جاده اهواز در کنار پل مارون) از جمله مراکز تفریحی غیرطبیعی است که در سالهای اخیر در این شهرستان احداث شدهاست. مجموعه فرهنگی، تفریحی و ورزشی خارستان که در بالا به آن اشاره شد یکی از مجموعههای بسیار دیدنی شهرستان بهبهان است.
این مجموعه در شمالغربی بهبهان، در ۳ کیلومتری جاده بهبهان- اهواز، واقع شدهاست و فاز اول آن با وسعت ۲۵ هکتار توسط شهرداری در کنار رودخانهٔ مارون احداث شده؛ نمای کلی این مجموعه بیضی شکل بوده و بیشههای طبیعی از انواع گون در مرکز آن قرار دارد و جاده آسفالتهای اطراف این بیشهها کشیده شدهاست؛ در ضلع شرقی آن دو راه فرعی وجود دارد که اولین راه به دریاچهای که با وسعت ۵/۱ هکتار ساخته شده و بزرگترین دریاچه مصنوعی استان خوزستان است و دارای امکانات قایقسواری است و دومین راه به چهار قلعه زمین فوتبال و والیبال ساحلی (هر کدام ۲ قطعه) ختم میشود؛ ضلع غربی مجموعه موازی با رودخانهٔ مارون است و میان رودخانه و پارک یک جاده ساحلی به طول ۱۱۰۰ متر کشیده شده که در کنارهٔ آن، تعداد ۱۴۰ سکو دایرهای شکل بهمنظور استفاده خانوادهها ساخته شده؛ امتداد این سکوها به بیشهای زیبا و طبیعی ختم میشود که همچنان دست نخورده باقیمانده؛ در قسمت جنوب غربی پارک پیست دوچرخهسواری به وسعت یک هکتار ساخته شدهاست. انتهای پارک ساحلی خارستان به پارک ساحلی منتهی میشود که در کنار رودخانه و پل مارون واقع است و شامل ۳۰ سکوی سیمانی جهت آسایش خانوادهها، آبنماها و محوطه چمن اطراف آن است و در شمالیترین قسمت آن پارک بادی باب اسفنجی قرار دارد.
برنامههای در نظر گرفته شده برای این مجموعه طی سه فاز اجرا میشود و تاکنون فاز اول آن اجرا شده که بهطور کلی شامل احداث دریاچه، زمین فوتبال ساحلی (دو قطعه)، زمین والیبال ساحلی (دو قطعه)، پیست دوچرخه سواری و احداث ۱۴۰ سکو و خیابانسازی بوده و فاز دوم شامل ساحلسازی و احداث سکوی ماهیگیری است.
امامزاده حیدربن موسی کاظم و امامزاده حضرت علی، امامزاده شاهمیر عالیحسین، امامزاده شاه فضل بن موسی کاظم، امامزاده شاهزاده حسین، امامزاده حیدرکرار زیدون، امامزاده بیبی خدیجه، امامزاده بیبی زبیدهخاتون، امامزاده بیبی صالحه بیگم، امامزاده گل بی بی امامزاده ابراهیم، امامزاده شیرعلی، امامزاده اباذر زیدون، امامزاده عبدالله (در خیابان جوانمردی) و سید فقیه، آخوند ملاعلی بهبهانی از جمله اماکن مذهبی مشهور بهبهان هستند.
بنای کاروانسرا (مدرسه) خیرآباد که با شماره ۳۸۴۰ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده در ۲۵ کیلومتری شرق بهبهان در روستای خیرآباد (قلعه مدرسه) با چهار قرن قدمت در سال ۱۰۸۹ ه.ق همزمان با سلطنت شاه سلیمان صفوی، به دستور حسین علیخان زنگنه (حاکم ایالات بهبهان و کهگیلویه) ساخته شد؛ وسعت این بنا که تماماً از آجر پخته و گچ ساخته شدهاست، در ابتدا ۹ هزار ۹۴۳ متر مربع بوده و دارای قسمتهای مختلف از جمله مسجد، حجره برای معلمان، آشپزخانه، حمام و بازارچه بود، که هماکنون تنها بنای اصلی مدرسه (حدود ۲۵۰۰ متر مربع) باقیمانده و آثار بقیه بناها از بین رفته به دلیل اینکه از سال ۱۱۳۵ ه.ق که علمای اخباری در آن اقامت کردند، از این محل به عنوان برج و بارویی مستحکم بهمنظور مقابله و مباحثه علمی با آیتالله وحید بهبهانی استفاده میکردند؛ از این زمان به بعد مدرسه خیرآباد به قلعه مدرسه معروف شد.
این مجموعه که با شماره ۳۷۶۹ در فهرست آثار ملی ثبت شده در حال حاضر قدیمیترین بازار شهر بهبهان است که در زمان گذشته مرکز ثقل تجاری شهر بهبهان و حومه آن بوده؛ این مجموعه که متعلق به دورهٔ قاجار است دارای چندین راسته بوده که حرفههای مختلف در راستههای مخصوص به خود فعالیت داشتند؛ در حال حاضر تنها یک راسته از آن باقیمانده؛ بر روی دیوار راسته باقیمانده دو کتیبه قرار دارد؛ مصالح به کار رفته در ساخت ابزار سنگ و گچ است و از ویژگیهای آن میتوان به سقف گنبدی حجرهها و کاربرد طاق و تویزه در پوشش سقف راسته اشاره کرد.
این حمام متعلق به دورهٔ ساسانی و مرتبط با شهر قدیم ارجان است و در کنار رودخانهٔ مارون در نزدیکی روستای امام رضا واقع شده؛ معماری این بنا به صورت چهار ایوانی است که در حال حاضر به علت اینکه کف آن تا ارتفاع زیادی بر اثر ریزش سقفها و سنگهای کناره دره پر شدهاست، پلان آن کاملاً دیده نمیشود، یک قسمت مربع شکل مرکزی است که چهار ایوان در چهار جهت آن قرار داشته، ایوانها که در روی چهار ستون قرار داشتهاند با طاقهای جناقی به هم متصل شده و قسمت مرکزی سقف گنبدی شکل داشته که در حال حاضر ریختهاست.
این پل که در کنار رودخانه مارون در نزدیکی روستای امام رضا و قدمگاه امام رضا واقع شده که متعلق به دورهٔ ساسانی است. این پل دارای دهانهای طاق مانند در دست راست رودخانه باقیمانده و چند پل و سنگفرش بستر زیر پل نیز در حول و حوش بالا و پایین دیده میشود؛ همه آثار به جامانده ساسانی بوده و از سنگ و ملات گچ ساخته شدهاست؛ آثار پل کوچک دیگری پائینتر از پل بزرگتر دیده میشود.
صنایع شهرستان بهبهان به دو دسته صنایع ماشینی و دستی تقسیم میشود. صنایع ماشینی نیز شامل صنایع سبک (صنایع غذایی، چوب و وسایل حمل و نقل) و صنایع سنگین (صنایع مربوط به نفت و انواع معادن و سنگهای ساختمانی) میشود. پالایشگاه گاز بیدبلند (فازهای ۱ و ۲)، واحدهای نفتی پازنان ۲ و رگ سفید ۲ در بخش زیدون، کارخانه سیمان، آجر ماشینی ملامین سازی، ظروف آلومینیوم، کابینت سازی، قند سازی، بستهبندی خرما و… از مهمترین کارخانههای این منطقه محسوب میشوند. از منابع و معادن زیر زمینی این شهرستان میتوان به نفت، گاز، سنگهای آهک، سنگ گچ، خاک رس، شن، ماسه و مواد اولیه برای تولید سیمان اشاره کرد.
وجود زمینهای حاصل خیز برای کشاورزی، پتانسیل کامل منطقه برای دامداری، غنی بودن از لحاظ معادن و منابع زیرزمینی و شکوفایی صنایع اعم از صنایع دستی و ماشینی سبک و سنگین، بازرگانی این منطقه را رونق بسیار بخشیده و برخی از مردم این شهرستان دارای شغل بازرگانی هستند.
نیروگاه سیکل ترکیبی بهبهان نیز از منابع تأمین انرژی در این شهر است.
از مهمترین میدانها شهر بهبهان میتوان به: میدان جوانمردی (مرکز شهر). میدان بانک ملی - میدان مراحل - میدان شیراز (بسیج) - میدان قدس (بیدبلند)- میدان هلال احمر (شیر خورشید سابق) - میدان ارجان- میدان پرستار، میدان شهدای شیمیایی- میدان دانشجو - میدان معلم- میدان یادمان (استیل) و میدان ابن سینا و تعدادی دیگر از میدانهای جدید اشاره کرد.
بهبهان دارای یک فرودگاه نظامی میباشد که متعلق به پدافند هوایی این شهر بوده و به عنوان فرودگاه اضطراری و پشتیبان فرودگاه امیدیه بودهاست و برای آن تأسیس شده و بعداً با هماهنگی فرمانداری و نیروی هوائی پروازهایی در هفته به مقصد تهران و بالعکس با استفاده از پروازهای C-۱۳۰ نیروی هوایی داشتهاست؛ ولی بنا به دلایلی در حال حاضر از این فرودگاه به جز مقاصد نظامی به هیچ عنوان استفاده نمیشود.
بهبهان فاقد ایستگاه راهآهن میباشد، ولی بنا به برنامههایی که توسط دولت اعلام شدهاست قرار است خط راهآهن شیراز، اهواز که عملیات اجرایی آن از اواخر سال ۹۱ شروع شدهاست از این شهرستان عبور کند.
شهرستان بهبهان دارای یک پایانه مسافربری میباشد. افزون بر این سازمانها و نهادهای مسافربری بسیاری در جای جای شهر برپا میباشد که کار ترابری مسافران را برای سفرهای درون استانی و برون استانی بر دوش دارند. از بهبهان روزانه اتوبوسهایی راهی تهران - اصفهان - شیراز - بوشهر، عسلویه - آبادان - اهواز و ماهشهر میشوند که از این میان ترددهای بین بهبهان و اهواز از همه بیشتر است.
بهبهان دارای ۱ میدان میوه و تره بار بزرگ میباشد که بخش عظیمی از مرکبات و صیفیجات استان و شهرستان از آنجا به اکثر نقاط کشور حمل میشوند.
وب سایت شهرداری بهبهان