ایور از شهرهای پارسی زبان استان خراسان شمالی است.

جغرافیا

شهر ایور در جنوب غربی استان خراسان شمالی جای دارد و از نظر تقسیمات سیاسی با توجه به انفصال شهرستان گرمه از جاجرم در سال ۱۳۸۷، در بخش مرکزی شهرستان گرمه قرار دارد. این شهر در فاصله ۳ کیلومتری شهر گرمه قرار دارد و جاده ارتباطی موجود که ارتباط بین استان سمنان و خراسان شمالی واستان گلستان را برقرار می‌سازد از کناره جنوبی آن گذر کرده‌است. شهر ایور در ۳۶ درجه و ۵۸ دقیقه عرض جغرافیایی و ۵۶ درجه و ۱۶ دقیقه طول شرقی و ارتفاع ۱۰۸۰ متری از سطح دریا جای گرفته‌است. این شهر در سال ۱۳۹۱ به عنوان شهر شناخته شد.

در ۱۶۶ کیلومتری جنوب غربی بجنورد مرکز خراسان شمالی قرار گرفته‌است. در سال۱۳۹۰ جمعیت شهر 6744 نفر بوده‌است.

این شهر در دوران جنگ ایران و عراق ۲۰ شهید داشته‌است

قومیت‌ها

این شهر از قبیله‌های مختلف به نامهای: محمدی ها نیازی‌ها، صادقی‌ها، شیخ‌زاده‌ها، حاج طالبی‌ها و … و قبایل نامبرده رابطه خویشاوندی دارند ساخته شده‌است.

شخصیت‌ها

شیخ رجبعلی ایوری که از قضات مشهور شمال خراسان بود و محل رجوع بزرگان و مردم بود. سرهنگ احمدعلی محمدی معروف به احمد تیمار که فرمانده سپاه از سال ۶۹ تا ۷۳ بوده است ایشان از اوایل جنگ تا پایانش در جنگ حضور داشته است وسپس در همان رسته بازنشسته شد.

سایر امتیازات مربوط به شخصیت‌ها

اماکن عمومی

این شهر دارای ۴ مسجد می‌باشد که قدیمی‌ترین آنها مسجد جامع و بزرگترین آنها مسجد صاحب الزمان می‌باشد، دو مسجد دیگر این شهر یکی مسجد امام حسین و دیگری مسجد ابوالفضل می‌باشد. اکثر مراسم مذهبی و اجتماعی در مسجد صاحب الزمان برگزار می‌گردد.

پیشه و کار

پیشه بیشتر مردم کشاورزی و دامپروری و کامیونداری بوده. آب کشاورزی در گذشته از قناتها تأمین می‌شود. کارگاه‌های کوچک زیادی همچون کارگاه‌های کالای چوبی، کالای فلزی و کالای ساختمانی دارد. در شهر ایور کالاهای گوناگون کشاورزی و دامداری یافت می‌شود.

آب و هوا

شهر ایور به طور همه گیر با توجه به میزان بارندگی‌های سالانه وابسته سرزمینهای خشک می‌باشد و آب و هوای سرد و خشک و نیمه بیابانی دارد. در این منطقه رودخانه همیشگی دیده نمی‌شود و کشاورزی این سرزمین وابسته آبیاری با قنات است. بلندیهای جای گرفته در شمال شهر که از شرق به غرب در کناره شمال شهر کشیده شده‌است در مواردی بیش از ۲۰۰۰ متر بلندی دارند. با وجود این بخش قابل ملاحظه‌ای از اقلیم این منطقه کویری و استپی است.

پوشش گیاهی

به غیر از درختان ارس (نوعی کاج) که در کوه‌های شمالی شهر بطور پراکنده می‌رویند. پوشش گیاهی سرزمین را نیز گیاهانی چون پیاز کوهی، درمنه، خارشتر، بارهنگ، اسپند، قارچ، کما، قیچ، استاقدوس و گزنه و قسنی، کتیرا، گون و غیره پوشش می‌دهد؛ و در پیرامون شهر درختانی چون طاق و گزو کاج کاشته شده‌است.

خوراکیهای بومی

قَتِقتو- جوش بِرَ- شعله قروتی- مَستَو- آش اُگِرَ

حیات وحش

به علت وجود مراتع و جنگل‌ها، زیستگاه حیات وحش در قسمت‌های زیادی از گسترده شده‌است. حیواناتی چون شغال، آهو، گرگ، گورکن، خرگوش، روباه، پلنگ، کفتار و بزکوهی، کبک در نقاط مرتع و کوه‌های گدار گز زندگی می‌کنند.

چشم‌اندازها و نشانهای گذشته

از چشم‌اندازهای ایور می‌توان از مسجد جامع، امامزاده و سردابه‌های تاریخی را نام برد.

مسجد جامع ایور

شماره ثبت در فهرست نشانه‌های ملی: موقعیت: شهرستان گرمه، شهر ایور مسجد جامع ایور یکی از آثار ارزشمند مذهبی-تاریخی شهرستان گرمه قلمداد می‌شود که در دوره صفوی ساخته شده‌است. این مسجد کوچک با الگوی ساختمانی گذشتگان و چینه‌های خشت و گل ساخته شده و سقف آن با مجموعه‌ای از قوسهای ضربی پوشش یافته‌است. در وسط بنا چهار ستون درشت چهارگوش وجود دارد که پایه‌های گنبد بزرگ مرکزی بر روی آنها قرار گرفته‌است.

منابع