موسیان شهری است در شهرستان دهلران استان ایلام کشور ایران.

این شهر در منطقه باستانی موسیان در کنار مرز عراق جای دارد و فاصله آن از شهر دهلران کمتر از ۲۲ کیلومتر است. آثار باستانی بسیاری از دوران تمدن‌های ایلام، ماد، هخامنشی و ساسانی در این منطقه وجود دارد که تاکنون مورد توجه قرار نگرفته‌اند. رودخانه‌ای به نام دویرج از کنار این شهر می‌گذرد و آب‌وهوای آن در زمستانها معتدل و در تابستانها بسیار گرم است. از روستاهای مهم پیرامون آن می‌توان از پتک دیناروند، بیات، بره بیجه، فربه، دشت عباس و عین خوش نام برد.

زبان

اغلب مردم موسیان به زبان لری صحبت می‌کنند. اما برخی از مردم ساکن روستاهای این منطقه در حاشیه مرز عراق نیز به زبان عربی تکلم می‌کنند. مردم موسیان از طایفه‌های لر کاووسی، دیناروند، و مال ملایی هستند.

اقتصاد

منطقه موسیان درای منابع عظیم نفت و گاز است. بسیاری از این حوزه‌های نفتی با کشور عراق مشترک هستند. هم‌اکنون عملیات استخراج نفت در شماری از این حوزه‌ها از جمله حوزه‌های نفتی بیات، دال پری، دانان و چشمه شیرین انجام می‌گیرد.

منطقه موسیان همچنین منطقه‌ای حاصلخیز از حیث کشاورزی است. آب و هوای گرم منطقه و وجود منابع آب سطحی و زیر زمینی، امکان کاشت بسیاری از فراورده‌ها را فراهم آورده‌است. از مهم‌ترین فرآورده‌های این منطقه می‌توان گندم، جو، ذرت، کنجد، صیفی‌جات، دانه‌های روغنی، سیب‌زمینی، پیاز، انواع سبزیجات، خرما و مرکبات را نام برد.

تاریخچه

مردم منطقه در قدیم کوچ‌نشین بودند علاوه‌بر طایفه دیناروند و طایفه کایدعباسی چند خانوار از ایل بیرانوند (کتار یا کتر از تیره زیدعلی) نیز سکونت داشته‌اند و در سال‌های ۱۳۵۱ و ۱۳۵۲ مسئولان وقت در محل فعلی شهر ساختمان‌سازی کردند و با این کار هسته شهرنشینی تشکیل شد. شهرداری موسیان در تاریخ ۱۳۴۵ خورشیدی تأسیس گردید. این منطقه در سال ۱۳۵۹ و در جریان جنگ ایران و عراق به اشغال شد که در نتیجه شهر موسیان و روستاهای اطراف آن ویران شدند. در سال‌های جنگ، استانداری یزد بیشتر شهر موسیان را بازسازی کرد که با تصرف دوباره از سوی عراق تمامی بازسازی به‌طور ۱۰۰ درصد تخریب شد. پس از پایان جنگ منطقه بازسازی شده و از نو رونق گرفته‌است.

جستارهای وابسته

منابع

• اطلس گیتاشناسی استان‌ای ایران، تهران: مؤسسه گیتاشناسی، ۱۳۸۳ خ.
• مساحت و بارش سالانه