امین‌آباد، روستایی در دهستان اسفرجان بخش مرکزی شهرستان شهرضا استان اصفهان ایران است. این روستا یک قلعه تاریخی به جا مانده از دوره ساسانیان داشت که چندین سال پیش تخریب شد؛ و همچنین چند بنای شاه عباسی از دوره صفویه به جا مانده دارد حمام شاه عباسی آب انبار شاه عباسی کارونسرای شاه عباسی و درخت توت قدیمی اشاره نمود. ازنظر بیابانی و دشت این روستا بسیار وسیع است. همچنان مزارع‌هایی مانند قلی‌آباد شوراب کلیجه سرکت دارد و از محصولات این روستا می توان به انگور و گردو و انواع توت اشاره نمود . حسن فدوی یکی از بزرگان این قبیله های امین آباد بود که تمامی توریستان خارجی را به مهمانی میبرد و از آنها بدون هیچ چشم داشتی پذیرایی میکرد. اما متاسفانه امروزه روستای امین اباد دچار خشکسالی شده است و بسیاری از باغ ها دچار خشکسالی شده اند.از شهیدان این روستا میتوان به حسنعلی محمد خانی، محمود ایزدی و... اشاره کرد.

جمعیت

بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۹۸۳ نفر (۳۰۹خانوار) بوده‌است.

تاریخ

امین آباد قدمت طولانی در سکونت انسان دارد و ارگ قدیمی آجری گل با قدمت تقریبی آن بیش از ۵۰۰ سال است. این بنای تاریخی شگفت‌انگیز متأسفانه با کمترین یا هیچ ارزیابی رسمی توسط سازمان حفظ میراث فرهنگی ایران تخریب شد. کاروانسرای امین آباد یک سازه دوره سلسله صفویه و یک جاذبه مهم گردشگری است. اگرچه هیچ مطالعه رسمی انجام نشده‌است، اما به گفته بزرگان، به نظر می‌رسد ترکیبی از لرها بختیاری، ترکان قشقایی و عرب‌های حسنی اما برای تشکیل امین آباد جمع شده‌اند که در واقع صحیح نیست، به عنوان مثال ترک‌های گشگایی به (قبلاً موجود) نقل مکان کردند) حدود ۵۰ سال پیش امین آباد. اما بومیان واقعی ایرانی بودند. در حال حاضر تعدادی از قبیله‌ها بر جمعیت جمعیتی امین آباد مانند حاج عباسقلی، حاج محمد کریم، حاج محمد رحیم و حمزه ای حاکم هستند. این قبیله‌ها دارای نام خانوادگی مانند حاجیمیرزاالیان، علیانی، علیان، ایزدی، حمزه ای و محمدخانی هستند. اما اولین طایفه، بنیانگذار امین آباد، خانواده یوسفی بود.

از سال ۱۹۹۹، شوراهای روستا برای اداره امور روستا تأسیس شده‌است. انتخابات شوراها هر ۴ سال یکبار برگزار می‌شود. پیش از این دوره، موضوعاتی از طریق یک سالخورده غیررسمی (کدخدا) یا از طریق سازمان مربوطه در شهرضا مورد بررسی قرار می‌گرفت. مرحوم حاج مهدی علیان آخرین کدخدا بود.

در جریان آشفتگی‌های سیاسی و عدم امنیت در سال‌های پایانی سلسله قاجار که به تأسیس سلسله پهلوی منجر شد، کدخداها تنها نقطه اقتدار در مواجهه با افزایش بی قانونی بودند. داستانهایی در مورد مشهدی میرزا علیان، پیرمردی از قبیله حاج محمد رحیم، که کدخدا آن زمان بود، با مجازاتهای سخت و گاه و بیگاه به سرقت و زنا حکمرانی می‌کرد. از طرف دیگر داستانهای سخاوت و کمک به فقرا در هنگام قحطی آن سالها وجود دارد.

منابع

امیرمحمدساعدی