اردشیر بابکان سرسلسله حکومت ساسانیان است که این سلسله را بنیان نهاد و مذهب زرتشتی را در ایران رسمیت بخشید. او در تختگاه خود که شهر گور (فیروز آباد امروزی) در ایالت فارس بود، کاخ بزرگی را بنا نهاد که افزون بر 9هزارمتر مربع مساحت داشت و بر آثار معماری پس از خود تأثیر شگرفی گذاشت.
در واقع کاخ اردشیر یکی از منابع مهم برای پژوهش درباره معماری دوره ساسانی و تأثیر آن بر معماری ایران در دوره اسلامی است. مهمترین بخش کاخ اردشیر سه تالار گنبددار بزرگ است که مجموعا تالار بار عام را میسازند و گنبد فوقانی آنها از نظر فنون معماری در 1800 سال پیش اهمیت فراوان دارد. دو بخش دیگر کاخ جنبه اداری و مسکونی داشتند. ایوان بزرگ کاخ نیز با 28 متر طول، 14 متر عرض و 18 متر بلندا، نمونه اولیه ایوانهایی اند که بعدا در ایوان مدائن به اوج شکوه خود رسیدند.