سَنگ‌کَر اولاد قباد (دِلفان)، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان دلفان در استان لرستان ایران است. این روستا دارای باغات فراوان و سرسبز است که توجه اهالی به طبیعت دوستی را نشان میدهد . فاصله سنگ‌کر از شهر دلفان حدود 15 کیلومتر است. شغل عمده مردم کشاورزی، باغ‌داری و دامپروری است. دربارهٔ نامگذاری این روستا حکایت هایی وجود دارد که غالباً به تخته سنگ بزرگی که غاری در آن شکل گرفته و در حاشیه شرقی روستا قرار دارد مرتبط می‌شود. . این روستا دارای ۲ بخش بالایی (علیا )وپایینی( سفلی) است؛ که در سخن عامه مردم ، هوز آوختی و هوز دیاره نامیده می‌شوند .

مناطق معروف و دیدنی روستا

تخته سنگ بزرگ و غار درون آن:

این مکان که در زبان اهلای "وَر سنگ" نامیده میشود با صخره های دیدنی از زمان قبل از انقلاب اکتشافاتی توسط خانم و آقای فرانسوی انجام گرفت که به گفته محلی ها منجر به یافتن استخوانهای خیلی بزرگ شده و با ناتمام ماندن این مطالعات این مکان در حاله ای از ابهام قرار گرفت ، ولی به مرور زمان توسط افراد مختلفی به منظور کشف آثار قیمتی و باستانی باعث تخریب دهانه غار و حفر چاله های بزرگی اطراف آن گردیده است.

سطح فرهنگی و علمی و اماکن مذهبی روستا

روستا فقط دارای دبستان است و دانش‌آموزان برای گرفتن مدرک سیکل دوره راهنمایی به روستاهای همجوار میروند ، ولی برای ادامهٔ تحصیل در دورهٔ دبیرستان مجبور به تحصیل در شهر میشوند که افراد تحصیلکرده زیادی را در خود جای داده است.

همچنینروستا دارای یک مسجد می باشد.

جمعیت

این روستا در دهستان نورآباد قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۹۹ نفر (۲۱خانوار) بوده است . البته این آمار زیاد دقیق نمیباشد و قطعا جمعیت روستا بیشتر است زیرا اهالی روستا اکثر به دلیل مهاجرت در فصل های سرد به مناطق جنوب جهت کار احتمال می رود که این آمار دقیق نباشد .

پوشش گیاهی و منابع طبیعی روستا

پوشش گیاهی

روستای سنگ کر در ارتفاعات پایین دارای زمین‌های کشاورزی بوده و در ارتفاعات بالاتر دارای مراتع ، درختچه‌های چغاله بادام ، ارجن و ... گون ،انواع استپ مانند کنگر و خار و گیاهان مختلفی با اسامی لکی مانند : سۆرپا(سرخ پا) ، سرشک(زرشک کوهی) ، گەنمه داری ،هۆلێره ،گوڵ هیروو (ختمی) ، شنگ (گیاهی است بهاره)، پەغازه (گیاهی است بهاری)، ئەزگووئه (دو نوع از آویشن صخره ای و دشتی) و ... همچنین بالاتر از زمین‌های کشاورزی در موقعیت جنوب شرقی ( در ارتفاع پایین کوه گل اندام) به تعداد کمی درخت بلوط می‌باشد که به آن تیره نازگه(در گویش لکی)میگویند.

منابع آب این روستا عبارتند از

۱_سراب وناب

این سراب از روستای وناب و از ارتفاعات کوه گل اندام سرچشمه می‌گیرد و در سالهای اخیر با مشکل کم آبی مواجه شده‌است و آب دهی آن به کمترین میزان در سال ۹۷ رسیده‌است بنابراین پیگیری و جدیت مسئولان ذی‌ربط را برای ایجاد آب‌بند و سد و ... جهت نگهداشت و آموزش روستاییان جهت صرفه جوییدر مصرف آن به صورت ایجاد کشاورزی مکانیزه (آبیاری قطره‌ای و ... )میطلبد.

2 - چشمه سفید (کنی چرمی )

چشمه ای در حاشیه روستا که توسط اهالی منطقه به کنی چرمی که معنی لکی همان چشمه سفید است خوانده می شود . آب لوله کشی شده روستا توسط همین چشمه تامین میشود.

3_رودخانه بادآور

رودخانه یادشده از شهر نورآباد گذشته و در مسیرخود از چشمه‌ها و منابع آبی کوچک پر شده و به سمت رود گیزه رود در بخش غربی این شهرستان رسیده و از انجا نیز به آبهای جاری مانند قره سو و ... میپیوندد. این رودخانه در میانه مسیر از روستای سنگ مر عبور کرده و به صورت چهم ( رودخانه‌های کوچک در زبان لکی) و بیشه زار از روستا خارج می‌شود .مهمترین استفاده از این رودخانه آبیاری بیشه درخت زارها و گیاهان علوفه‌ای مانند یونجه و شبدر می‌باشد و دلیل اصلی عدم استفاده همه جانبه از آن آلودگی این رود می‌باشد که تمامی آب و فاضلاب شهری نوراباد را در هود جای داده است هرچند که در سالهای اخیر با ایجا منبع بزرگ ذخیره آب روستای خاتون بان به هصورت قطره‌ای زمین‌های زیادی را به زیر کشت کلزای دانه‌ای و ... رفته است .

گالری تصاویر

منابع

منابع

• «نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۱ ژانویه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱ ژانویه ۲۰۱۳.