8.2K
خُنداب شهری است در شهرستان خنداب استان مرکزی ایران. جمعیت شهر خنداب طبق آمارگیری جامع سال ۱۳۹۰ بالغ ۷٬۷۵۳ نفر بودهاست. این بخش در سال ۱۳۸۶ به شهرستان...
خُنداب شهری است در شهرستان خنداب استان مرکزی ایران. جمعیت شهر خنداب طبق آمارگیری جامع سال ۱۳۹۰ بالغ ۷٬۷۵۳ نفر بودهاست. این بخش در سال ۱۳۸۶ به شهرستان ارتقا یافت وهم اکنون یازدهمین شهرستان استان مرکزیمیآید. شغل اصلی ساکنان این منطقه کشاورزی وباغداری میباشد کارخانه تولید آب سنگین خنداب در ۵ کیلومتری این شهرستان واقع شدهاست. در گذشتهای نچندان دور یک رود خانه به نام قره چای از میان این شهر عبور میکرده که به دلیل استفادههای بیش از حد روستاییان و آب سنگین، سطح آب زیر زمینی کاهش یافته و به یک رود خانه فصلی تبدیل شدهاست.
خنداب از سه محله تشکیل شدهاست خنداب، قلعه خنداب و حصار خنداب که اکثراً به زبان ترکی تکلم میکنند منطقه شراء که وجه تسمیه آن به معنی شاه راه وچراء به معنی چراگاه وچهار راه میباشد که در گذشته جادهای از شرق به غرب این بخش وجود داشته که جاده خرمآباد، بروجرد بودهاست.
مهمترین محصول این منطقه انگور میباشد که به صورت کشمش فراوری شده و به کشورهای دیگر صادر میشود. باغات سیب وگوجه وهلواز دیگر محصولات این منطقه است. همچنین لوبیا، گندمو یونجه کشت میشود. دراین منطقه اکثر باغداران انگور محصولات خود را به صورت تیزاب کشمش میکنند و به کارخانههای غربال گری و تولید کشمش جهت صادرات به کشورهای دیگر میفرستند. درگذشته نچندان دورمردم این منطقه معمولاً به صورت خود کفا امرار معاش میکردند از کشت تمام محصولات صیفی جات، غلات و گندم تا پخت نان و پرورش حیوانات خانگی برای استفاده از لبنیات و گوشت و پشم در گذشته زنان علاوه بر خانه دارو نگهداری حیوانات خانگی به بافتن فرش دستی نیز علاقه میورزیدند اما با گذشت زمان، صنعتی شدن، و ارتقا این بخش به شهرستان فقط در بعضی از مناطق کوچک این شهرستان میتوان بافت قبلی و زندگی روستایی را مشاهده کرد. این شهرستان هماکنون دارای مراکز عالی و دانشگاهی معتبر نیز میباشد. این شهرستان از ۴دهستان و دو شهر تشکیل شدهاست شهرهای خنداب و جاورسیان و دهستانهای جاورسیان سنگ سفید اناج خنداب دهچال و پیش از اینکه به مرکز شهر تبدیل شود چندسالی جزو بخش وفس وپیش از آن سالهای زیادی جزو بخش اناج بودهاست. سه زبان لری، ترکی، فارسی، در خنداب گویشورانی را دارا میباشند.
اکنون: رحیم سلیمی
1384-1390: سید امیر مرتضوی